Geschiedenis spoorwegen in en om Roosendaal

Niets uit deze website mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt, door middel van kopie, op digitale of welke andere wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van auteur en/of webmaster.

Het stationspostgebouw, 1907-1944

Gezicht vanaf het zuidwesten op het stationspostgebouw (met dubbele perronoverkapping) en het stationsgebouw te Roosendaal, kort voor het gereed komen van de nieuwbouw in 1907.

Gezicht vanaf het zuidwesten op het stationspostgebouw (met dubbele perronoverkapping) en het stationsgebouw te Roosendaal, kort na het gereed komen van de nieuwbouw in 1907.

Gezicht onder de perronoverkapping in Roosendaal, waar spoorwegpersoneel (geen werknemers van de Nederlandsche Posterijen) gereed staat om allerlei stukgoed in een nog aankomende stukgoederentrein te laden, circa 1910.

Gezicht onder de perronoverkapping van een station in Nederland, waar personeel van de Nederlandsche Posterijen met postkarren en lading gereed staat voor de belading van postrijtuig, circa 1930.

Gezicht op het front met hoofdingang van het stationspostgebouw te Roosendaal, circa 1930.

Gezicht onder de dubbele perronoverkapping van het stationspostgebouw met allerlei postkarren te Roosendaal, circa 1930.

Met op de achtergrond het statige kantoorgebouw van Van Gend & Loos (links) aan het Stationsplein en de huizen aan de Brugstraat poseren Eduard Bogers (links), Louis Vromen en Adrianus Hopstaken voor de fotograaf. Zij staan met hun elektrische postkar en aanhangwagen voor het stationspostgebouw aan de Stationsstraat, circa 1930.

Op 11 mei 1940, om 16.30 uur, viel een drietal bommen op het kopspoortje direct ten zuidzuiden van het eerste perron bij het stationspostgebouw. Op 11 september 1944 werd Roosendaal tussen zes en half acht ’s avonds opgeschrikt door drie aanvallen. Een munitietrein werd in brand geschoten, terwijl sporen en wissels op verschillende plaatsen lelijk werden ontwricht. De bevolking van het stationskwartier moest voorlopig naar hun kelders verhuizen. De fel brandende munitiewagens speelden als laaiende fakkels in het avonddonker. De vrolijk opspringende lichtkogels vormden een ‘fantastisch’ gezicht. Het plofte, knalde, siste en knetterde, dat het een lieve lust was. Tot laat in de nacht was het dof ontploffen van grotere projectielen te horen. Tot in de verre omgeving veroorzaakten de ontploffingen flinke glasschade. De Wehrmacht en de brandweer trachtten het vuur meester te worden, maar konden niet voorkomen dat het stationspostgebouw geheel in vlammen opging. Het vuur vormde enige tijd een ernstige bedreiging voor de perronoverkapping, maar door krachtdadig ingrijpen wist men dit te beperken tot slechts een klein stukje.

Meer informatie over het station Roosendaal is te vinden in het boek 'Roosendaal, een spoorwegknooppunt als 's lands voorportaal in het zuiden, 1854-1996'.